ความสัมพันธ์ระหว่างการให้นมแม่กับพัฒนาการทางระบบประสาทของทารกผ่านอีพีเจเนติกส์

ในการทบทวนล่าสุดที่ตีพิมพ์ในวารสารNutrients นักวิจัยได้เปรียบเทียบการศึกษาเกี่ยวกับข้อดีของอีพิเจเนติกส์ของการให้นมแม่และ พัฒนาการทางระบบประสาทในทารกผลทางอีพีเจเนติกส์ที่เป็นไปได้ของนมมนุษย์ต่อพัฒนาการทางระบบประสาทของทารกการศึกษา: ผล กระทบที่อาจเกิดขึ้นจากอีพีเจเนติกส์ของนมมนุษย์ต่อพัฒนาการทางระบบประสาทของทารก เครดิตรูปภาพ: evso/Shutterstock.comการสังเคราะห์เผยให้เห็นว่าน้ำนมแม่เป็นขุมทรัพย์สำหรับชีวโมเลกุล ซึ่งรวมถึง เล่นบาคาร่า micro-RNA (miRNAs) RNA ที่ไม่มีการเข้ารหัสแบบยาว (lncRNAs) เซลล์ต้นกำเนิด และส่วนประกอบของเมล็ดโคโลนีของไมโครไบโอมในลำไส้

มีรายงานว่าชีวโมเลกุลเหล่านี้ส่งผลเชิงบวกต่อเด็กที่คลอดก่อนกำหนดผ่านการพัฒนาทางระบบประสาทที่ดีขึ้น และชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และกลไกที่สนับสนุนแนวคิดพัฒนาการด้านสุขภาพและโรค (DOHaD)การพัฒนาความเป็นพลาสติกประมาณห้าทศวรรษที่แล้ว โลกทัศน์ที่ชุมชนวิทยาศาสตร์ยึดถือก็คือสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของแต่ละบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับโรคไม่ติดต่อ เป็นหน้าที่ของจีโนมของแต่ละบุคคลอีพีเจเนติกส์ คือการเปลี่ยนแปลงการทำงานของเซลล์อย่างคงที่ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงลำดับดีเอ็นเอ ถือว่ามีบทบาทเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในการแสดงออกทางฟีโนไทป์ของแต่ละบุคคลต่อโรคไม่ติดต่อ โลกทัศน์นี้ล้มเหลวในการอธิบายความชุกของโรคมะเร็งและภาวะไม่ติดต่ออื่นๆ และตั้งแต่นั้นมาก็ถูกแทนที่ด้วยสมมติฐานที่รวมตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อมเข้าไว้ด้วยกัน

สมมติฐานที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือต้นกำเนิดของโรคในผู้ใหญ่ของทารกในครรภ์ (FOAD) และแนวคิดการพัฒนาต้นกำเนิดด้านสุขภาพและโรค (DOHaD) รูปแบบที่ละเอียดและขยายออกไปสิ่งเหล่านี้ตั้งสมมติฐานโดย Dr. David Barker นักระบาดวิทยาในปี 1986 และแนะนำว่า "การสัมผัสสิ่งแวดล้อมในช่วงวัยเด็ก ทั้งในช่วงก่อนคลอดและหลังคลอด สามารถมีอิทธิพลต่อสุขภาพและความเปราะบางต่อโรคในชีวิตบั้นปลายอย่างถาวรโดย "การเขียนโปรแกรม" ฟีโนไทป์ โดยไม่ต้องเปลี่ยนจีโนไทป์"กระบวนการ "การเขียนโปรแกรม" หมายถึงการดัดแปลงอีพิเจเนติกส์ รวมถึงการดัดแปลงฮิสโตน DNA methylation และการเปิดหรือปิดยีนที่รับผิดชอบในการมอดูเลต RNA ที่ไม่ได้เข้ารหัส การวิจัยแสดงให้เห็นว่าช่วง 1,000 วันแรกหลังการปฏิสนธิเป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดพัฒนาการและสุขภาพในอนาคต พบว่าน้ำนมแม่สามารถปรับเปลี่ยนกลไกอีพีเจเนติกส์ในทารกหลังคลอด และลดการแสดงออกของโรคไม่ติดต่อระหว่างรุ่น

การศึกษาหลายชิ้นยังแสดงให้เห็นว่าการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยนมแม่เอง มีความสัมพันธ์กับผลลัพธ์การพัฒนาทางระบบประสาทที่ดีขึ้นในทารกทั้งระยะครบกำหนดและก่อนกำหนด ในขณะที่การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวที่มีระยะเวลานานขึ้นนั้นเชื่อมโยงกับความฉลาดทางสติปัญญาที่สูงขึ้นและการพัฒนาความรู้ความเข้าใจที่ดีขึ้น . ผลกระทบเชิงบวกของการให้นมแม่ต่อการพัฒนาโครงสร้างสมองในทารกก่อนกำหนดได้รับการพิสูจน์แล้วโดยใช้การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กสมอง (MRI)

จิอาเลลี และคณะ (2023)

กลไกทางชีววิทยาที่เป็นรากฐานของการบริโภคนมแม่และการพัฒนาของเส้นประสาทยังไม่ได้รับการยืนยัน การทบทวนในปัจจุบันมีจุดมุ่งหมายเพื่ออธิบายความสัมพันธ์นี้โดยอภิปรายบทบาทของ miRNAs, lncRNAs, สเต็มเซลล์ และส่วนประกอบของเมล็ดอาณานิคมไมโครไบโอมในลำไส้ในกระบวนการเหล่านี้เกี่ยวกับการศึกษาการทบทวนเชิงบรรยายนี้สังเคราะห์โดยใช้สิ่งตีพิมพ์ที่เข้าถึงได้จากฐานข้อมูล PubMed, ScienceDirect, Google Scholar และ Medline ระหว่างวันที่ 4 สิงหาคม 2023 บทความที่มีการวิจัยเกี่ยวกับมนุษย์และสัตว์ได้รวมอยู่ในการทบทวนนี้ ในขณะที่บทความที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ไม่ได้มีให้อ่านฉบับเต็มได้ง่าย ไม่รวมข้อความหรือที่ประกอบด้วย "พื้นที่สีเทา" ของการวิจัย