Microbiomes มีบทบาทอย่างไรในการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ

การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ (UTIs) คือการติดเชื้อแบคทีเรียในระบบทางเดินปัสสาวะที่ทำให้ปัสสาวะเจ็บปวดมีผลกระทบต่อผู้คนอย่างน้อย 150 ล้านคนต่อปี ทำให้พวกเขาเป็นหนึ่งในการติดเชื้อแบคทีเรียที่พบบ่อยที่สุด พวกเขาได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ แต่ผู้หญิงอย่างน้อย 25% ได้รับการติดเชื้อครั้งที่สองภายในหกเดือนข้างหน้า และบางคนก็เป็นโรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะซ้ำอีก

แบคทีเรียในลำไส้และทางเดินปัสสาวะ

โรคอุจจาระร่วงส่วนใหญ่เกิดจากสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า Escherichia coli (E. coli) ซึ่งสามารถทำให้เกิดโรคทางเดินปัสสาวะและลำไส้ได้การศึกษาเล็กๆ ครั้งหนึ่งเกี่ยวกับตัวอย่างลำไส้ ปัสสาวะ และเลือดจากผู้หญิงที่เป็นโรค UTI ซ้ำๆ แสดงให้เห็นว่าทั้งกลุ่มนี้และกลุ่มที่ไม่ติดเชื้อซ้ำมี UPEC อยู่ในลำไส้ ยิ่งไปกว่านั้น สายพันธุ์เหล่านี้บางครั้งพบว่าไปถึงกระเพาะปัสสาวะด้วยความจริงที่ว่า เชื้อ E. coli (UPEC) ที่ทำให้เกิดโรคในระบบทางเดินปัสสาวะนั้นมีอยู่มากมายในลำไส้ของผู้ที่เป็นโรคอุจจาระร่วง และท่อปัสสาวะของผู้หญิงอยู่ใกล้กับทวารหนักเนื่องจากขนาดและตำแหน่งที่สั้นกว่าในช่องคลอด เชื่อกันว่าสนับสนุนการอพยพและการล่าอาณานิคมของ ทางเดินปัสสาวะด้วย UPEC

ทฤษฎีนี้เสนอว่าการปนเปื้อนบริเวณรอบๆ ท่อปัสสาวะด้วย uropathogens จากลำไส้มีแนวโน้มที่จะเกิดการตั้งอาณานิคมของท่อปัสสาวะ ตามมาด้วยการติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะจากน้อยไปหามากขอย้ำอีกครั้งว่าการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มีบทบาทในการป้องกันการติดเชื้อในทารก ซึ่งอาจแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของจุลินทรีย์ในลำไส้ในการติดเชื้อเหล่านี้หลักฐานจำนวนมากยังมาจากเมตาเจโนมิกส์ที่แสดงให้เห็นว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างลำไส้และทางเดินปัสสาวะ ซึ่งบ่งชี้ว่า " การบานของ uropathogens ในลำไส้ " ก่อนที่ UTI จะพัฒนาขึ้น

จุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการติดเชื้อซ้ำมีความทนทานต่อยาต้านจุลชีพ ขอย้ำอีกครั้งว่า ผู้ป่วยหลังการปลูกถ่ายไตพบว่ามี FaecalibacteriumและRomboutsia taga ในปริมาณสัมพันธ์ที่สูงกว่า ในความสัมพันธ์แบบผกผันกับ Enterobacteriaceaeในปัสสาวะ และลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะการค้นพบนี้บ่งชี้ว่าไมโครไบโอมในลำไส้จะต้องมีสุขภาพที่ดีเพื่อป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ งานวิจัยบางชิ้นชี้ให้เห็นว่า UTI ที่เกิดซ้ำดูเหมือนจะเชื่อมโยงกับความผิดปกติของไมโครไบโอมของมนุษย์ในเครือข่ายความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน

โรคอุจจาระร่วงที่เกิดซ้ำมักถูกกระตุ้นโดยการใช้ยาปฏิชีวนะ เนื่องจากสิ่งเหล่านี้จะกำจัดเชื้อโรคออกจากทางเดินปัสสาวะ แต่ทิ้งไว้ในลำไส้ ซึ่งจะทำให้แบคทีเรียที่ยังมีชีวิตอยู่สามารถแพร่กระจายไปยังกระเพาะปัสสาวะได้อีกครั้ง ทำให้เกิดการติดเชื้ออีกครั้ง

บุคคลที่เป็นโรคอุจจาระร่วงซ้ำๆ จะมีความหลากหลายของลำไส้ที่เป็นประโยชน์น้อยกว่า ซึ่งทำให้แบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคเจริญเติบโตมากเกินไปได้ง่ายขึ้น การค้นพบที่โดดเด่นที่สุดอย่างหนึ่งคือการลดลงของแบคทีเรียที่สร้างบิวเทรต เนื่องจากเป็นกรดไขมันสายสั้น (SCFA) ที่มีฤทธิ์ต้านการอักเสบ

สิ่งนี้อาจช่วยให้ผู้หญิงที่มีสุขภาพแข็งแรงสามารถต้านทานการติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะได้ เนื่องจากความสามารถในการกำจัดเชื้อโรคออกจากลำไส้ผ่านกลไกภูมิคุ้มกัน

การให้ยาปฏิชีวนะซ้ำๆ จะขัดขวางการทำงานของจุลินทรีย์ในลำไส้ ทำให้ความหลากหลายและความสามารถในการควบคุมการอักเสบลดลง นอกจากนี้ผู้ป่วยดังกล่าวมักแสดงอาการอักเสบในเลือด

ยาปฏิชีวนะอาจไม่ใช่การตอบสนองที่ดีที่สุดต่อการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะในกรณีนี้ ยาปฏิชีวนะเบต้าแลคตัมแสดงให้เห็นว่าเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของเอนเทอโรคอคคัสได้ 1% เมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่น โปรไบโอติก การปลูกถ่ายไมโครไบโอมในอุจจาระ (FMT) และวิธีการอื่นๆ เพื่อคืนสมดุลที่ดีให้กับไมโครไบโอมในลำไส้คือคำตอบที่ถูกต้อง

ไมโครไบโอมในช่องคลอด

นอกจากไมโครไบโอมในลำไส้แล้ว จุลินทรีย์ในช่องคลอดยังมีส่วนสำคัญต่อสุขภาพของไมโครไบโอมในทางเดินปัสสาวะอีกด้วย เพื่อให้สอดคล้องกับสิ่งนี้ เล่นบาคาร่า นักวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นว่าการหยุดชะงักของไมโครไบโอมในช่องคลอดอาจเชื่อมโยงกับการตั้งรกรากของระบบทางเดินปัสสาวะด้วยเชื้อE. coliและการติดเชื้อซ้ำอีก

วิทยาภูมิคุ้มกัน eBook รวบรวมบทสัมภาษณ์ บทความ และข่าวสารชั้นนำในปีที่ผ่านมา