ประการแรก พวกเขาใช้เทคนิคที่เรียกว่า "โปรตอนแมกเนติกเรโซแนนซ์สเปกโทรสโกปี" ซึ่งสามารถประเมินและหาปริมาณทางชีวเคมีในบริเวณเฉพาะของสมองด้วยวิธีที่ไม่รุกราน นักวิจัยใช้เทคนิคนี้กับนิวเคลียส accumbens ของมนุษย์และหนูเพื่อวัดระดับของ GSH จากนั้นพวกเขาเปรียบเทียบระดับเหล่านี้กับอาสาสมัครที่เป็นมนุษย์และสัตว์ได้ดีหรือแย่เพียงใดในการทำงานที่เป็นมาตรฐานและเกี่ยวข้องกับความพยายามซึ่งวัดแรงจูงใจ สิ่งที่พวกเขาพบคือระดับ GSH ที่สูงขึ้นในนิวเคลียส accumbens มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพที่ดีขึ้นและคงที่ในงานสร้างแรงจูงใจ ระดับ GSH และแรงจูงใจ แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้หมายความถึงสาเหตุ ดังนั้นทีมจึงทำการทดลองกับหนูที่ได้รับการฉีด GSH blocker ในระดับจุลภาค ซึ่งเป็นการลดการควบคุมการสังเคราะห์และระดับ โภชนาการ ของสารต้านอนุมูลอิสระ ตอนนี้หนูเหล่านี้มีแรงจูงใจน้อยลง ดังที่เห็นได้จากประสิทธิภาพที่แย่กว่าในการทดสอบแบบอิงความพยายามและให้รางวัลจูงใจ ในทางตรงกันข้าม เมื่อนักวิจัยให้หนูทดลองทางโภชนาการด้วยสารตั้งต้น ​​ซึ่งเพิ่มระดับ GSH ในนิวเคลียส สัตว์เหล่านี้ทำงานได้ดีขึ้น ผลกระทบคือ "อาจถูกสื่อกลางโดยการเปลี่ยนแปลงเฉพาะประเภทของเซลล์ในอินพุตกลูตามาเทอจิคไปยังเซลล์ประสาทที่มีหนามขนาดกลางสะสม" ตามที่ผู้เขียนเขียน