ตำราสาหร่ายมีหนังสือเกี่ยวกับการทำอาหารสาหร่ายหลายเล่ม หนังสือบางเล่มกล่าวถึงโภชนาการและคุณประโยชน์ต่อสุขภาพของสาหร่ายทะเล (Arasaki and Arasaki, 1983, Pereira, 2016, Pereira, 2018) และหนังสืออื่นๆ ที่มาจากขบวนการอาหารเพื่อสุขภาพแบบองค์รวม การรับรู้ทางประสาทสัมผัสของสาหร่ายทะเล เพื่อทำความเข้าใจและประเมินคุณค่าของสาหร่ายทะเลในฐานะอาหาร และมองเห็นศักยภาพของเชฟและนักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานร่วมกันเกี่ยวกับสาหร่ายทะเล สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักว่าการรับรู้ "รสชาติ" ของมันไปไกลกว่าการรับรู้ทางประสาทสัมผัสในรสชาติ buds (Shepherd, 2011, Mouritsen และ Styrbæk, 2014) ตามที่ทบทวนเมื่อเร็ว ๆ นี้ในบริบทของ สาหร่ายเกาหลี phycogstructural ที่เพิ่มขึ้น (Mouritsen, Rhatigan et al., 2018) การชิมสาหร่ายทะเลนั้นเกี่ยวข้องกับประสาทสัมผัสทั้ง 5 ประการ ได้แก่ การมองเห็น การได้ยิน วิทยาศาสตร์พบกับศาสตร์พฤกษศาสตร์ ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา ปฏิสัมพันธ์ระหว่างเชฟและนักวิทยาศาสตร์ได้พัฒนาไป และวิทยาศาสตร์ด้านการทำอาหารก็แข็งแกร่งขึ้น สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นอย่างเด่นชัดที่สุดในคำศัพท์ใหม่ที่เกิดขึ้น เช่น ศาสตร์การทำอาหารโมเลกุล (Barham et al., 2010), อาหารสมัยใหม่ (Myhrvold, 2010) และศาสตร์ฟิสิกส์ด้านอาหาร (Mouritsen, 2012, Mouritsen และ Styrbæk, 2017) ปฏิสัมพันธ์นี้ยังมีผลกระทบต่ออาหารสาหร่ายด้วย เนื่องจากพื้นผิวมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการรับรู้และการยอมรับทางประสาทสัมผัส