ความแม่นยำระดับนี้ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เห็นว่าสารระคายเคืองชนิดต่างๆ จับกับโมเลกุลของตัวรับได้ที่ไหนและอย่างไร ข้อมูลที่อาจช่วยให้บริษัทยาออกแบบยาเพื่อแทรกแซงกระบวนการและขัดขวางการตอบสนองต่อความเจ็บปวดได้ ตัวรับวาซาบิ หรือที่รู้จักอย่างเป็นทางการในชื่อ  TRPA1เป็นหนึ่งในกลุ่มของตัวรับที่เรียกรวมกันว่า  ช่องไอออนของตัวรับที่มีศักยภาพชั่วคราว (TRP ) เป็นญาติของ TRPV1 หรือที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อตัวรับแคปไซซิน ตัวรับแคปไซซินตอบสนองต่อความร้อน เช่นเดียวกับเมื่อคุณเผาลิ้นของคุณบนมันฝรั่งอบหนึ่งคำ แคปไซซิน สารเคมีในพริกร้อนที่ทำให้คุณรู้สึกราวกับว่าปากของคุณถูกไฟไหม้ และ—น่าแปลก—ถึงพิษแมงมุม (ถ้าคุณเคยกัดพริกเผ็ด คุณจะรู้ว่าแมงมุมกัดรู้สึกอย่างไร ดูPeppers Can You Take the Heat? ) อย่างไรก็ตาม ตัวรับ TRPA1 วาซาบิ มีความหลากหลายมากกว่าตัวรับแคปไซซิน เช่นเดียวกับอาหารที่ฉุนและมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม TRPA1 ยังถูกกำจัดโดยสารเคมีที่กระตุ้นความเจ็บปวดที่ร่างกายสร้างขึ้นเอง ตัวอย่างเช่น เพื่อตอบสนองต่อการอักเสบหรือโรคต่างๆ เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ และ TRPA1 อาจรับผิดชอบต่ออาการคันอย่างไม่หยุดยั้งที่เรา  พัฒนา  ขึ้น เพื่อตอบสนองต่อไม้เลื้อยพิษหรือสภาวะต่างๆ เช่น กลาก ตับวาย และความผิดปกติทางประสาทต่างๆ ตัวรับ TRPA1 ที่ตอบสนองต่อวาซาบิจะกระจุกตัวอยู่ในโพรงจมูก ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมการตบเบา ๆ บนแคลิฟอร์เนียโรลที่ดีต่อสุขภาพจึงให้ความรู้สึกเหมือนห่านย่างขึ้นจมูก สารเคมีที่ทำให้เกิดผลกระทบนี้คือสารประกอบกำมะถันที่เรียกว่าอัลลิลไอโซไทโอไซยาเนต ซึ่งทำให้เกิดผลกระทบกับมะรุมด้วย