ในปี พ.ศ. 2516 คอลิน เรนฟรูว์ นักโบราณคดีชาวอังกฤษตั้งสมมุติฐานว่าสโตนเฮนจ์เป็นศูนย์กลางของกลุ่มผู้นำในยุคสำริด อย่างไรก็ตาม นักโบราณคดีคนอื่นๆ สโตนเฮนจ์ มองว่าพื้นที่นี้ของที่ราบซอลส์บรีเป็นจุดตัดระหว่างดิน แดนยุคก่อนประวัติศาสตร์ ที่อยู่ติดกันซึ่งทำหน้าที่เป็นสถานที่ชุมนุมตามฤดูกาลในช่วงสหัสวรรษที่ 4 และ 3 ก่อนคริสต์ศักราชสำหรับกลุ่มที่อาศัยอยู่ในที่ราบลุ่มทางตะวันออกและตะวันตก ในปี พ.ศ. 2541 มาลากาซีรามิลิโซนินา นักโบราณคดีเสนอว่าสโตนเฮนจ์ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานของบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ความคงอยู่ของหินเป็นตัวแทนของชีวิตหลังความตายชั่วนิรันดร์