แอลกอฮอล์เป็นหนึ่งในสารฆ่าเชื้อที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะเอทิลและไอโซโพรพิลแอลกอฮอล์ ซึ่งมักใช้ในความเข้มข้น 70 เปอร์เซ็นต์กับน้ำ พวกเขายังใช้กันอย่างแพร่หลายร่วมกับสารฆ่าเชื้ออื่น ๆ ฟีนอลประกอบด้วยสารฆ่าเชื้อโรคและสารฆ่าเชื้อที่พบได้ทั่วไปจำนวนมาก ได้แก่ ฟีนอล (กรดคาร์โบลิก) และครีโอโซต ในขณะที่สารบิสฟีนอล เช่น เฮกซิล รีซอร์ซินอล และเฮกซาคลอโรฟีน ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในฐานะสารฆ่าเชื้อในสบู่ คลอรีนและไอโอดีนเป็นสารที่มีประสิทธิภาพสูงและสามารถใช้ในการเจือจางสูงได้ คลอรีนใช้กันอย่างแพร่หลายในการฆ่าเชื้อโรคในน้ำดื่ม และในบรรดาอนุพันธ์ของคลอรีน สารละลายไฮโปคลอไรต์ (เช่น สารละลายของ Dakin) ถูกนำมาใช้ในการผ่าตัด สุขอนามัย ไอโอดีนเป็นยาฆ่าเชื้อบาดแผลที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้กับสารละลายแอลกอฮอล์ โดยทั่วไป เกลือของโลหะส่วนใหญ่เป็นพิษเกินกว่าที่จะใช้กับเนื้อเยื่อที่มีชีวิต แต่เกลือของสารปรอทอินทรีย์เชิงซ้อน (เช่น เมอร์คิวโรโครม, เมอร์ไทโอเลต) ในสารละลายแอลกอฮอล์นั้นมีความคงตัวสูงต่อแบคทีเรียและทำให้เป็นยาฆ่าเชื้อบาดแผลที่มีประโยชน์ สารประกอบควอเทอร์นารีแอมโมเนียมถูกใช้เป็นยาฆ่าเชื้ออย่างแพร่หลายมากกว่าใช้เป็นยาฆ่าเชื้อ สีย้อมอะคริดีนบางชนิดใช้เป็นน้ำยาฆ่าเชื้อเช่นเดียวกับน้ำมันหอมระเหยหรือน้ำมันหอมระเหย กรดและด่างส่วนใหญ่กัดกร่อนเนื้อเยื่อมากเกินไปหรือเป็นสารฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่ไม่มีประสิทธิภาพ