การค้าของช่างตัดผมได้มาจากการฝึกงานที่ยาวนานเท่านั้น จนกระทั่งปี 1890 เมื่อมีการก่อตั้งโรงเรียนสอนตัดผมเครา ผมที่งอกขึ้นตามคางและแก้มของผู้ชาย มักจะเป็นตราแห่งความเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว มันได้รับเกียรติอย่างสูงในหลายช่วงเวลาของประวัติศาสตร์ การไว้หนวดเคราเป็นเรื่องของการปฏิบัติทางศาสนาสำหรับผู้ชายที่มีหลายศาสนา เช่น ชาวยิว มุสลิม ซิกข์ และคริสต์มนุษย์คนแรก เทพเจ้า ผู้เผยพระวจนะในหลายศาสนา กษัตริย์ ขุนนาง และบุคคลสำคัญมักจะไว้หนวดเครา ตลอดอายุ เครามีรูปทรงและความยาวทั้งหมด การดูแลเส้นผม คนสมัยก่อนไว้หนวดเครา: ชาวอียิปต์ไว้หนวดเครา, ย้อมสีหรือเฮนน่า, และบางครั้งก็ถักหนวดเครา; หนวดเคราของชาวกรีกยาวจนม้วนเป็นลอนได้ ขณะที่หนวดเคราของชาวโรมันถูกเล็มออก มีดโกนถูกใช้ในกรุงโรมในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตศักราช อย่างไรก็ตาม การโกนขนยังไม่แพร่หลายจนกระทั่งประมาณกลางศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตศักราช โดยทั่วไปแล้วผู้ชายแองโกล-แซกซอนจะไว้หนวดเคราจนกระทั่งศาสนาคริสต์เข้ามาในศตวรรษที่ 7 เมื่อกฎหมายกำหนดให้นักบวชต้องโกนหนวด