เมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2503 ยานขนส่งพลังงานนิวเคลียร์ลำแรกชื่อ Enterprise ได้เปิดตัวโดยสหรัฐอเมริกา มันไม่จำเป็นต้องมีบังเกอร์เชื้อเพลิง ปล่องควัน และท่อสำหรับกำจัดก๊าซไอเสียที่ครอบครองพื้นที่ในสายการบินก่อนหน้านี้การปรับเปลี่ยนการออกแบบในภายหลังทำให้เกิดรูปแบบต่างๆ เช่น เรือบรรทุกเบาซึ่งติดตั้งอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จำนวนมากสำหรับการตรวจจับเรือดำน้ำ และเรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ซึ่งมีไว้สำหรับการโจมตีสะเทินน้ำสะเทินบก การพัฒนาอีกประการหนึ่งคือการทดแทนอาวุธนำวิถีสำหรับอำนาจการยิงต่อต้านอากาศยาน เครื่องบิน ส่วนใหญ่ในอดีต ผู้ให้บริการที่มีความสามารถรวมกันถูกจัดประเภทเป็นผู้ให้บริการอเนกประสงค์เรือยกพลขึ้นบก, เรือเดินทะเลขนาดเล็กที่ใช้เป็นหลักในการขนส่งและนำทหาร อุปกรณ์ ยานพาหนะ และเสบียงจากเรือหนึ่งไปยังอีกฝั่งอย่างมีชั้นเชิงเพื่อปฏิบัติการทางทหารที่รุก ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อังกฤษและอเมริกาผลิตยานยกพลขึ้นบกจำนวนมาก โดยปรับเปลี่ยนตลอดช่วงสงครามเพื่อปฏิบัติงานที่หลากหลาย