ผลลัพธ์ มีการศึกษาผู้ป่วยมะเร็งผิวหนัง uveal melanoma ทั้งหมด 80 ราย (กลุ่มที่ 1: 40 [50%] และกลุ่มที่ 2: 40 [50%] อายุเฉลี่ย: 62.5 ปี [ช่วง 25–84] และ 64 ปี [ช่วง 30–91]) . ลักษณะของเนื้องอกในแต่ละกลุ่มแสดงไว้ในตารางที่  1. ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างความหนาของเนื้องอก ขนาดฐานที่ใหญ่ที่สุด และระดับขนาด COMS ระหว่างกลุ่มที่ 1 (ก่อนเกิดโควิด) และกลุ่มที่ 2 (ระหว่างช่วงโควิด) ผู้ป่วยส่วนใหญ่จัดอยู่ในกลุ่ม AJCC class I/IIA ในทั้งสองกลุ่ม (กลุ่มที่ 1: 26 [65%) และกลุ่มที่ 2: 27 [67.5%]) โดยไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการจัดระยะระหว่างกลุ่ม ข้อมูลการแสดงออกของยีนที่วิเคราะห์ของคลาส GEP และการแสดงออกของ PRAME ก็ล้มเหลวในการแสดงความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ 1 และกลุ่มที่ 2 โดยที่ผู้ป่วยส่วนใหญ่พบว่าเป็น GEP คลาส IA (กลุ่ม 1: 27 [69.2%] และกลุ่ม 2: 25 [62.5] %]) และ PRAME เชิงลบ (กลุ่ม 1: 28 [71.8%] และกลุ่ม 2: 28 [70%)) สำหรับทั้งสองกลุ่ม ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในระยะทางที่ผู้ป่วยเดินทางไปคลินิกก่อนและระหว่างการระบาดใหญ่ ลักษณะของผู้ป่วยในการศึกษา

 

การอภิปราย การตอบสนองที่เข้มงวดและทันเวลาต่อการระบาดใหญ่ของ COVID-19 ในรูปแบบของการลดความสามารถในคลินิกและขั้นตอน/การผ่าตัดที่ถูกยกเลิกได้นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจในการดูแลโรคมะเร็ง [ 1 - 5 ] ระดับของผลกระทบจากการระบาดใหญ่จะแตกต่างกันไปตามชนิดของมะเร็ง การศึกษาของเราพบว่าการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ไม่มีผลต่อการนำเสนอผู้ป่วยมะเร็งผิวหนังชนิด uveal melanoma ที่ศูนย์ของเราในลักษณะต่างๆ ของเนื้องอกที่สามารถใช้เป็นเครื่องหมายตัวแทนสำหรับการนำเสนอที่ล่าช้า รวมถึงข้อมูลขนาด การแสดงละคร และการแสดงออกของยีน

 

คำอธิบายหนึ่งสำหรับการขาดความล่าช้าในการวินิจฉัยระหว่างการระบาดใหญ่อาจเป็นได้ว่าสัดส่วนที่สำคัญของผู้ป่วยมะเร็งผิวหนังที่เยื่อหุ้มปอด (30%) ไม่มีอาการ ดังนั้น มะเร็งผิวหนังชนิด uveal melanoma จำนวนมากจึงไม่ได้รับการวินิจฉัยจนกว่าจะลุกลามมากพอที่จะทำให้เกิดอาการได้ ทำให้การตรวจหามะเร็งในระยะเริ่มต้นทำได้ยากโดยไม่คำนึงถึงความล่าช้าในการดูแลที่เกิดจากการระบาดใหญ่ เราพิจารณาการวิเคราะห์ระยะเวลาตั้งแต่อาการเริ่มแรกจนถึงการนำเสนอในคลินิกเป็นอีกเครื่องหมายตัวแทนที่เป็นไปได้สำหรับการดูแลล่าช้า อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยจำนวนมากในการศึกษานี้พบว่าไม่มีอาการหรือมีอาการไม่เฉพาะเจาะจง (เช่น ตาพร่ามัวในตาทั้งสองข้าง) ทำให้แยกแยะได้ยากว่าอาการใดอาจเกิดจากมะเร็งผิวหนังที่เยื่อหุ้มปอดโดยตรง