ซากุระโมจิ เป็นลูกข้าวเหนียวสีชมพูอ่อนที่มีเนื้อสัมผัสที่เคี้ยวอร่อยและสอดไส้ด้วยถั่วแดงหวาน โมจิซากุระได้ชื่อมาจากใบซากุระดองเกลือที่พันรอบโมจิ การผสมผสานที่หวานแต่เค็มนี้ทำให้รสชาติและกลิ่นหอมของซากุระเข้มข้นขึ้น ทำให้เป็นวากาชิที่ชื่นชอบในฤดูใบไม้ผลิ ส่วนผสมและรูปลักษณ์ของซากุระโมจิมีความแตกต่างกันในแต่ละภูมิภาค ในญี่ปุ่นตะวันออก ซากุระโมจิทำมาจากชิราทามาโกะ (แป้งข้าวเหนียวชนิดหนึ่ง) ซึ่งให้เนื้อสัมผัสที่เนียน ในขณะที่ทางตะวันตกของญี่ปุ่นจะใช้แป้งข้าวโดเมียวจิโกะ แบบเหนียวที่แตกต่างกัน ซึ่งทำให้เกิดเนื้อสัมผัสที่เป็นเม็ด 3. คุสะโมจิ © ภาพถ่ายโดย iStock akiyoko คูสะโมจิหรือที่เรียกว่าโยโมกิโมจิตั้งชื่อตามสมุนไพรญี่ปุ่นที่ใช้ทำขนมหวานนี้ Yomogiหรือ Mugwort ญี่ปุ่นเป็นไม้ยืนต้นใบเขียวที่เติบโตทั่วประเทศญี่ปุ่น ใบอ่อนสดมีรสขมเล็กน้อยและคล้ายหญ้า ขนมโมจิ ซึ่งเชื่อกันว่าชวนให้นึกถึงฤดูใบไม้ผลิ Kusa mochi ทำโดยการนวดใบ yomogi ที่ต้มและบดให้เป็น mochi ทำให้ขนมนี้มีสีเขียวสดใส ขนมนี้เป็นที่นิยมในญี่ปุ่นมาช้านาน โดยมีบันทึกทางประวัติศาสตร์ว่าขุนนางนิยมรับประทานคุสะโมจิตั้งแต่ช่วงต้นยุคเฮอัน (ค.ศ. 794-1185) นอกจากนี้ ในฐานะที่เป็นขนมประจำฤดูใบไม้ผลิอย่างแท้จริง ขนมชนิดนี้มักถูกนำเสนอในช่วงเทศกาลฮินะ เนื่องจากสีเขียวสดใสเป็นตัวแทนของความอุดมสมบูรณ์และชีวิต 4. คาชิวะโมจิ © ภาพถ่ายโดย iStock yumehana Kashiwa mochiเป็นขนมชนิดหนึ่งของ mochi ที่ใส่ไส้ถั่วแดงและห่อด้วยkashiwa(โอ๊กจักรพรรดิ์ญี่ปุ่น) ใบ ลักษณะสีเขียวและสีขาวถือว่าสวยงามและเป็นสัญลักษณ์ของฤดูใบไม้ผลิ ใบคาชิวะมักจะไม่ถูกบริโภค ซึ่งแตกต่างจากใบในซากุระโมจิ ในวันที่ 5 พฤษภาคม ญี่ปุ่นเฉลิมฉลองโคโดโมะ โนะ ฮิ และขนมตามธรรมเนียมที่ควรรับประทานคือคาชิวะโมจิ ซึ่งบางคนบอกว่าด้วยความหวังว่าเด็กๆ จะเติบโตสูงและแข็งแรงเหมือนต้นโอ๊ก สำนักคิดอีกสำนักหนึ่งเสนอว่าลูกกวาดเป็นตัวแทนของพ่อแม่เหมือนต้นโอ๊ก ซึ่งใบไม่ร่วงหล่นแม้จะเหี่ยวเฉา แทนที่จะปกป้องหน่อใหม่ (ลูก) จนถึงฤดูใบไม้ผลิ ประเพณีนี้เช่นเดียวกับคาชิวะโมจินั้นมีมาตั้งแต่สมัยเอโดะ อย่างไรก็ตาม ธรรมเนียมปฏิบัติในการห่ออาหารด้วยใบโอ๊กซึ่งมีคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียนั้นเริ่มขึ้นในสมัยโบราณในญี่ปุ่น